Οι βίζες, οι υποκρισίες και τα κυπριακά κριτήρια

Του Αρίστου Μιχαηλίδη

Και το πιο υποκριτικό είναι που οι Ευρωπαίοι ηγέτες δέχονται τον τουρκικό εκβιασμό και συνδέουν ένα ανθρωπιστικό πρόβλημα, των προσφύγων, με τις βίζες.

Τι σχέση έχουν τα δύο ζητήματα, δύσκολο να απαντηθεί. Αλλά, αυτό που μας ενδιαφέρει είναι ότι η σύνδεση δείχνει ότι δεν υπάρχουν όρια στο ανατολίτικο παζάρι της Ευρώπης. Δεν θα έπρεπε να υπάρχουν ούτε για εμάς όμως.

Αν είχαμε βέβαια πολιτική και στόχους. Για να μην ακούει κι ο Γιαννάκης Κασουλίδης, «εξωφρενικά πράγματα» και να εκνευρίζεται.

Αν η Τουρκία, που δεν είναι κράτος-μέλος, πέτυχε να συνδέσει την υποχρέωσή της να βοηθήσει στην ανακοπή του κύματος των προσφύγων (έναντι και πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ) με την ελεύθερη διακίνηση 80 εκατομμυρίων Τούρκων, εμείς θα μπορούσαμε να διεκδικήσουμε, τουλάχιστον, την ελεύθερη διακίνηση των Ελληνοκυπρίων μέσα στη χώρα τους. Ή, μήπως, εμάς αυτό που μας ενδιαφέρει είναι οι επισκέψεις μας στην Τουρκία, χωρίς βίζα; Αλλά, εδώ, αποδεχτήκαμε σιωπηρά τον εξευτελισμό, όσοι πάνε στην Τουρκία να υποβάλλουν αίτηση ως πολίτες της ελληνοκυπριακής διοίκησης και θα διεκδικήσουμε τίποτα περισσότερο;

Προς τι οι πανηγυρισμοί, όμως; Η Άγκυρα για να εκπληρώσει ένα από τα προαπαιτούμενα ανακοίνωσε ότι θα δέχεται και τους Ελληνοκύπριους πολίτες όπως όλους τους άλλους Ευρωπαίους, χωρίς βίζα, όταν και εφόσον η ΕΕ αποφασίσει να καταργήσει τη βίζα για τους Τούρκους. Δεν της κοστίζει τίποτα.

Γιατί ταυτόχρονα ανακοίνωσε ότι δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία. Είναι βέβαια ένα βήμα, που δείχνει ότι δεν μπορεί να ξεπεράσει εύκολα τις κυπρογενείς υποχρεώσεις της, όταν η Κυπριακή Δημοκρατία μένει σταθερή και διεκδικεί τα αυτονόητα. Αλλά δεν είναι αναγνώριση.

Η Κυπριακή Δημοκρατία, κράτος-μέλος, παραμένει «εκλιπούσα» για το υποψήφιο μέλος κι εμείς δεν θέσαμε κανέναν όρο αναγνώρισης και εφαρμογής του πρωτοκόλλου της Άγκυρας. Δείχνουμε μόνο κατανόηση στην ανάγκη της Μέρκελ να κτίσει το πολιτικό της μέλλον στην επίλυση του προσφυγικού, προσφέροντας γην και ύδωρ στην Άγκυρα. Μάλλον, δείχνουμε κι εδώ ανωτερότητα.

Στα κατεχόμενα, πάντως, έχουν αρχίσει αναλύσεις για το ότι με την έναρξη των ταξιδιών χωρίς βίζα μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας, «οι Ε/κ θα αναγκαστούν να αποδεχτούν την είσοδο Τούρκων υπηκόων από τον βορρά στον νότο», όπως έλεγε χτες ο Αχμέτ Σοζέν, καθηγητής στο παράνομο πανεπιστήμιο ανατολικής Μεσογείου.

Ή, όπως έλεγε ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, «με βάση την πρακτική, οι Τούρκοι υπήκοοι που κατέχουν θεώρηση εισόδου Σένγκεν μπορούν να περάσουν στον νότο.

Συνεπώς, η δυνατότητα να εισέρχονται στον νότο όλοι οι υπήκοοι της Τουρκικής Δημοκρατίας είναι πιθανή». Να διερωτηθούμε, λοιπόν, αν έχει ζητήσει εξαίρεση η Κυπριακή Δημοκρατία για τους έποικους ή για όσους εισέρχονται παράνομα στο έδαφος της ή θα εκνευρίσουμε τον κ. Κασουλίδη;

Διότι, εμάς δεν μας ενδιαφέρει αν θα πηγαίνουν ελεύθερα οι Τούρκοι στη Γερμανία, δεν έχουμε τα ίδια προβλήματα, ούτε τα ίδια προαπαιτούμενα. Πότε θα διεκδικήσουμε τα συμφέροντα μας ως κράτος-μέλος, αν όχι την ώρα της συναλλαγής;

Πηγή: philenews.com

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr