Γιάννο μου το μαντήλι τους τι τόχεις λερωμένο

Του
Κώστα Βαξεβάνη

Μέχρι
πριν από λίγο καιρό, ο Γιάννος συνέχιζε
να είναι για τoν Τύπο, εκλεκτός και
ενδιαφέρων τύπος. Όχι μόνο δημοσίευαν
τις απόψεις του, αλλά καλλιεργούσαν και
τη σύγχυση πως δήθεν δεν υπήρχε θέμα με
το Πόθεν Έσχες του, ακόμη και πως δεν
ήταν στη λίστα Λαγκάρντ. Δεν θα ξεχάσω
την ημέρα εκείνη του Οκτωβρίου του 2012,
όταν πήραμε τηλέφωνο από το HOT DOC τον
Παπαντωνίου για να μας απαντήσει επισήμως
γιατί το όνομα της συζύγου του ήταν στη
λίστα Λαγκάρντ, που απείλησε με μηνύσεις
και αγωγές λέγοντας πως πρόκειται για
συνωνυμία και θα υποστούμε τα νόμιμα.
Με την ίδια παρελκυστική τακτική, ο
Παπαντωνίου απείλησε τους Financial Times για
όσα έγραψαν για το Πόθεν Έσχες του αλλά
και τις γαλλικές εφημερίδες που έγραψαν
για τα εξοπλιστικά. Στην Ελλάδα φυσικά
υπήρχαν πρόθυμοι που αναμετέδιδαν πως
όλα είναι ένα ψέμα και άλλοι, υπουργοί
αυτοί, που άλλαζαν το νόμο περί Πόθεν
Έσχες που μετέτρεπε το αδίκημα της
οικογένειας Παπαντωνίου σε παραγεγραμμένο
πλημμέλημα.

Η
ίδια τακτική συνεχίστηκε και την Τετάρτη
με τη συζήτηση για τον Παπαντωνίου στη
Βουλή. Η Φώφη Γεννηματά και ο Κυριάκος
Μητσοτάκης δεν θέλησαν να είναι στη
Βουλή την ώρα που συζητούσε για τη
διαφθορά με πρωταγωνιστή έναν πρώην
υπουργό. Γιατί; Δεν συμμετείχαν σε μια
συζήτηση στην οποία δημόσια και σκληρά,
έπρεπε να διαχωρίσουν τη θέση τους και
από το Γιάννο και από τη διαφθορά.

Τα
κόμματά τους, όχι μόνο ψήφισαν ένα
Σύνταγμα με νόμο που αμνηστεύει τους
Υπουργούς, αλλά ακόμη και όταν η Δικαιοσύνη
καταφέρει να τρυπήσει αυτό το πλέγμα
της προκλητικής αμνήστευσης και φτάσει
η ώρα της απολογίας, αυτοί προκλητικά
απέχουν. Δεν μιλάνε ούτε για τη διαφθορά
ούτε φυσικά για το Γιάννο.

Ο
λόγος είναι ορατός. Για να παραφράσω το
δημώδες άσμα, Γιάννο μου το μαντήλι
τους, τι τόχεις λερωμένο. Ίσως και το
τραπεζομάντηλο και το σεντόνι τους.
Γιατί υπήρξαν ομοτράπεζοι του Γιάννου
και στα πολιτικά τραπέζια και στα
κοσμικά. Μαζί έφαγαν –και με κάποιους
τά ‘φαγαν-, εφάρμοσαν πολιτικές, έστησαν
εκτός από τα εξοπλιστικά τα κόλπα του
Χρηματιστηρίου.

Ο
Γιάννος ήταν ο εκλεκτός υπουργός του
Σημίτη που διαβεβαίωνε για το θαύμα του
Χρηματιστηρίου. Αυτός ήταν ο τσάρος της
Οικονομίας μιας κυβέρνησης, που όπως
σωστά είπε ο Αλέξης Τσίπρας στη Βουλή
όπου (αυτός) παραβρέθηκε, «ο πρωθυπουργός
της Σημίτης, έβλεπε τα σκάνδαλα να
περνούν».

Ο
Γιάννος Παναντωνίου δεν είναι ένας
απολιτίκ τύπος που ξεπέρασε τα όρια,
ούτε τεχνοκράτης που έμπλεξε. Ήταν ο
εκσυγχρονισμός του Σημίτη, μαζί με τον
Τσουκάτο, το Βενιζέλο και φυσικά τον
άλλο Γιάννο, το Γιάννο Στουρνάρα. Με
αυτόν ειδικά είχαν σχέση πολιτικού
αίματος και οικοπέδων. Ο Παπαντωνίου
υπήρξε μέντορας του Στουρνάρα. Τον έκανε
σύμβουλό του, τον έβαλε στην πολιτική,
του εξασφάλισε την κρατικοδίαιτη πορεία
ως επικεφαλής της Εμπορικής, τον επέβαλε
ως χέρι, μακρύ χέρι μάλιστα, του
εκσυγχρονισμού. Στη συνέχεια μαζί
αγόρασαν τα γειτονικά οικόπεδα στη Σύρο
όπου έχτισαν τις πολυτελείς βίλες.
Νόμιμες φυσικά. Η μόνη παράνομη βίλα
υπουργού στην Ελλάδα, ήταν αυτή του Άκη
Τσοχατζόπουλου.

Στο
ίδιο κόμμα ήταν και η Φώφη Γεννηματά,
με θέση περίοπτη και θέα στον Σημιτικό
εκσυγχρονισμό. Ακριβώς απέναντι ήταν
ο Κυριάκος Μητσοτάκης, με θέα τη Siemens
και τα υποβρύχια του Άκη και του
Παπαντωνίου και του Βενιζέλου. Στο
μπαλκόνι του δικού του εκσυγχρονισμού
που δεν είχε κονταροχτύπημα με τη
διαφθορά και τους Γιάννους, αλλά απολύσεις
και μικρότερο δημόσιο τομέα, Υγείας και
δημόσια Παιδεία.

Γι’
αυτό αν τους ακούσετε σήμερα να μιλάνε,
η καταστροφή που περιγράφουν ξεκίνησε
όταν ανέλαβε αυτή η κυβέρνηση. Αν κάνουν
άλλη ανάλυση από την πολιτική τους
αφήγηση, πρέπει να πάνε πίσω, να ακουμπήσουν
το Σημίτη, το Μητσοτάκη, το Στουρνάρα,
τη Φώφη τον ίδιο τους τον εαυτό.

Γι’
αυτό δεν πήγαν στη Βουλή, γι’ αυτό δεν
ακούμπησαν τον Παπαντωνίου, γι’ αυτό
θέλουν η ιστορία αυτή να κλείσει γρήγορα
ως ιστορία κάποιου «τεχνοκράτη βρε
αδερφέ που εξώκειλε όπως και ο Άκης».
Γιατί η «ιστορία» αυτή είναι η δική τους
ιστορία. Φυσικά σκουπίζονταν με το
μαντήλι του Γιάννου. Ας δώσει ο καθένας
τις εξηγήσεις του για το ποιοι το λέρωσαν.